Μία από τις πλέον σημαίνουσες προσωπικότητες στην διεθνή εκπαίδευση του 20ου αιώνα, ο Kurt Hahn γεννήθηκε στη Γερμανία το 1886 από εβραίους γονείς. Εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία, και στη συνέχεια στην Οξφόρδη, πριν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τον φέρει πίσω στη Γερμανία. Το πρώιμο ενδιαφέρον του στην εκπαίδευση ως μια δύναμη για το καλό, είχε αποκρυσταλλωθεί καθώς υπήρξε μάρτυρας της καταστροφής κατά τη διάρκεια του πολέμου, και με την υποστήριξη του πρίγκιπα Max von Baden, τον τελευταίο αυτοκρατορικό καγκελάριο της Γερμανίας, το 1920 ίδρυσε το σχολείο Salem στη Γερμανία, βασισμένο στον σεβασμό των ατόμων, την ευθύνη προς την Κοινότητα και τη συνειδητοποίηση της σημασίας της δημοκρατικής διαδικασίας στη διατήρηση τους. Το 1933, εξορίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά την εναντίωσή του στους Ναζί και ίδρυσε το σχολείο Gordonstoun στη Σκωτία, βάσει των τεσσάρων πυλώνων του διεθνισμού, της πρόκλησης, της ευθύνης και του εθελοντισμού.

O Kurt Hahn έπαιξε βασικό ρόλο στην ίδρυση του Outward Bound Organisation, του βραβείου του Δούκα του Εδιμβούργου, και ίδρυσε το κίνημα των UWC στο Atlantic College το 1962. Το 1955 επισκέφθηκε το κολλέγιο άμυνας του ΝΑΤΟ στο Παρίσι όπου ήταν εμπνευσμένο από τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη για έναν κοινό σκοπό που είδε μεταξύ στρατιωτών που υπήρξαν αντίπαλοι κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό, και η ταχέως αναπτυσσόμενη σχέση με τον διοικητή, Lawrance Darvall, οδήγησε άμεσα στην ιδέα του Atlantic College, του πρώτου διεθνούς σχολείου διετούς φοίτησης, για εφήβους, ηλικίας 16-19. Έτσι μπήκαν τα θεμέλια του κινήματος των UWC. Λίγα χρόνια αργότερα ο Λόρδος Μαουντμπάττεν, Πρόεδρος του UWC International από το 1968 έως το 1977, πίεσε για την επέκταση του ρόλου των UWC πέρα από το αρχικό πλαίσιο της Δυτικής Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής, ιδρύοντας ένα διεθνές γραφείο στο Λονδίνο και ένα διεθνές Συμβούλιο, και έτσι το όλο και αυξανόμενο κίνημα μετονομάστηκε σε Κολλέγια του Ηνωμένου Κόσμου (United World Colleges).

Ο Kurt Hahn πέθανε στην Γερμανία το 1974. Η εγγραφή στο λεξικό της εθνικής βιογραφίας της Βρετανίας τον αποκαλεί «λυκειάρχη και πολίτη της ανθρωπότητας». Η κληρονομιά του παραμένει μία από τις πιο ζωτικές και σημαντικές στην ιστορία της διεθνούς εκπαίδευσης.